๒๕๕๐

ย่างผ่านศักราชเก่าไปอีกหนึ่งช่วงปี ถึงเวลาที่จะต้องทบทวนสรุปเหตุการณ์ที่ผ่านมาและผ่านไป เพื่อเป็นการเตือนใจตัวเองว่าได้ประสบพบพานอะไรมาบ้าง ทำอะไรสำเร็จหรือไม่สำเร็จไปบ้าง เผื่อว่าจะมีกำลังใจในการพิทักษ์โลกในปีถัดไป ถัดไป

เริ่มจาก ‘เช็คลิสต์’ เป้าหมายในช่วงปี ๒๕๕๐ ที่ได้ตั้งไว้เมื่อต้นปีที่แล้ว
-๑-
ทำในสิ่งที่รัก รักในสิ่งที่ทำ
เมื่อต้นปีเริ่มทำงานในสายงาน “เวดดิ้ง เพลนเนอร์” โดยตั้งเป้าไว้ว่าจะคอยตรวจสอบตัวเองว่าเราจะรักและยังทำงานนั้นไปจนถึงสิ้นปีหรือไม่ ผลจากการตรวจสอบพบว่า เรายังต้องค้นหาตัวเองต่อไปและต่อไป เพราะแม้สายงานเวดดิ้งจะเป็นงานที่เหนื่อย สนุก และเพลิดเพลิน แต่ก็เป็นงานที่กลวงระดับโลกและไร้ซึ่งสาระสำคัญเช่นเดียวกัน นั่นทำให้เราตัดสินใจเปลี่ยนสายงานเป็นอีเว้น ออแกไนเซอร์ ออแกไนซ์โง่แทน อย่างไรก็ตามการทำงานในสายเวดดิ้งกว่าครึ่งปีก็ทำให้มีความรู้ล้นทะลักในทุกด้านของงานแต่ง ใครต้องการปรึกษาเราก็ยินดี

-๒-
บ้านเจ้าคุณพ่อ
ความตั้งใจเมื่อต้นปีคือต้องกลับไปเยี่ยมพ่อที่ชุมพรให้ได้ หลังจากที่เกิดเหตุทะเลาะกันตั้งแต่วันรับปริญญาปีกระโน้นทำให้ไม่ได้ติดต่อสื่อสารใดใดกันเลย ความตั้งใจในข้อนี้สำเร็จลุล่วงด้วยดี ถึงแม้ว่าจะเป็นการไปชุมพรครั้งเดียวในรอบปีก็ตาม

-๓-
ยอมอดเพื่ออ่าน
ข้อนี้ตั้งเป้าไว้ว่าไม่ว่าจะยากดีมีจนอย่างไรก็จะซื้อหนังสืออ่านเดือนละหนึ่งเล่มเป็นอย่างน้อย ผลคือเหตุที่ทำให้เรายากจนก็เพราะการซื้อหนังสือนี่แหละ ซื้อเข้าไปได้เดือนละสิบ ยี่สิบเล่ม ดีไม่ดีบางเดือนแทบจะซื้อวันเว้นวัน หลังๆเลยต้องเพลาๆลง เป็นอาทิตย์ละเล่ม ก่อนที่จะต้องยากจนจริงๆ

-๔-
โซฟา : เพราะว่าเราห่างไกลกันเหลือเกิน
ข้อนี้ถือได้ว่าไม่สำเร็จ อยากได้โซฟาตัวใหม่มาไว้ในห้องนอนที่บ้านสัตหีบ ผลคือ ได้โซฟา สีที่ต้องการด้วย แต่สถานที่ตั้งกลายเป็นห้องนั่งเล่น ทั้งๆที่ในห้องนั่งเล่นก็มีโซฟาอยู่แล้ว เอาเถ๊ออออ...ข้อนี้ถือว่าแห้วไป

-๕-
โสด แอนด์ เดอะ ซิตี้
นโยบาย คือ ครองความโสดต่อไป สุขนิยมแบบอิสระเท่านั้นที่เราต้องการ ข้อนี้สำเร็จผ่านฉลุยได้อย่างไม่ยากเย็นนัก ถึงแม้ช่วงกลางปีจะเป็นช่วงที่วุ่นวาย เนื่องจากมีคนเข้ามาสั่นคลอนนโยบายพร้อมกันจนน่าเวียนหัว เดชะบุญที่มีเพื่อนเกย์รูปงามไว้คุ้มกะลาหัวทำให้พอรอดตัวมาจากวิกฤตได้ อย่างไรก็ดีปีนี้เป็นปีที่ต้องบันทึกไว้ว่ามีชายหนุ่มมาเยี่ยมเยียนมากกว่าหญิงสาว(ฮา) เห็นควรจัดลำดับความเป็นที่สุดของชายหนุ่มหลงทางเหล่านี้ไว้พอสังเขป

แก่ที่สุด : ตาลุงพุงพลุ้ยที่เจอกลางทะเลเมื่อต้นปี
เด็กที่สุด : คุณน้องลูกครึ่งหล่อล่ำช่วงคริสต์มาส
ชวนผวาที่สุด : ช่างภาพเพื่อนของคนข้างห้อง ซอยทองหล่อ ที่ชอบมาร้องเพลงให้ฟังตรงหน้าต่าง และส่งโน้ตกลอนประหลาดๆ ให้
เงียบที่สุด : หนุ่มแว่น ร้านนายอินทร์ ทองหล่อ
จริงจังที่สุด : ทิง ช่างภาพชาวจีน แสนซื่อ

-๖-
ร่างกายฟิต พิชิตโรคภัย
ปีนี้เข้าโรงพยาบาลแค่ครั้งเดียว และเป็นการไปโรงพยาบาลเพื่อเช็คสุขภาพปอดเท่านั้น ไม่ได้เจ็บป่วยแต่อย่างใด ผลคือ สภาพปอดปรกติไม่ได้เป็นวัณโรคอย่างที่หลายคนแช่ง(ฮา) แต่ถึงแม้หมอจะไม่พบโรค เราก็พบก็เราเอง นั่นคือ ภูมิแพ้ ในที่สุดเราก็พบสาเหตุการไอไม่หยุดของตัวเอง หากเราพาตัวเองเข้าไปอยู่ในที่ที่มีอากาศเย็น ไม่ถ่ายเท และมีฝุ่น! เราจะไออย่างบ้าคลั่ง ทางแก้คือ ออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ (ซึ่งกำลังพยายามอยู่แต่ไม่ค่อยได้ผล), อีกอย่างที่ควรค่าแก่การบันทึกสำหรับปีนี้คือ สถิติน้ำหนักอันน่าภาคภูมิใจ สำหรับ 47.5 กิโล ในช่วงที่เดินทางท่องเที่ยวภาคเหนือ แต่ก็นั่นแหละความสุขมักอยู่ไม่นาน ตอนนี้นำหนักกลับมาเหลือ 45.5 ซึ่งก็ได้แต่หวังว่าคงไม่ลดไปมากกว่านี้แล้ว อ้อ ปีนี้ปฏิการกินข้าวอย่างน้อยวันละสองมื้อสำเร็จลุล่วงได้ดี ไชโย!

-๗-
ใบขับขี่ ขอมีหน่อยเหอะ
ข้อนี้เป็นข้อที่สร้างความเจ็บใจที่สุด เพราะจนแล้วจนรอดก็ไม่ได้ไปทำใบขับขี่ซักที เจ็บใจๆ

-๘-
ตีรันฟันคุด
ผลัดผ่อนไม่ยอมผ่าฟันคุดมานานเกินสองปี เมื่อต้นปีเลยตั้งเป้าเผาให้เหี้ยนปาก ผลปรากฏว่าสำหรับข้อนี้ทำสำเร็จไปครึ่งเดียว ยังเหลืออีกหนึ่งซี่ให้จัดการ เลยสรุปว่าภารกิจนี้ไม่สำเร็จ

-๙-
คืนกำไรสู่สังคม
ตามสโลแกนสำคัญ ‘จงทำความดี อย่างน้อยวันละหนึ่งครั้ง’ ให้ทานวณิพก คนยากจนเข็ญใจ และช่วยเหลือผู้ด้อยโอกาสในสังคมบ้าง นับเป็นสิ่งที่ทำได้ไม่ยากนัก ภารกิจนี้ถูกผนวกเข้าไปในบัญชีรายจ่ายและหมายเหตุประจำเดือน แม้จะเป็นการกระทำและจำนวนเงินไม่มากนักแต่ถ้าเราทำอย่างสม่ำเสมอก็ถือได้ว่าเป็นการคืนกำไรสู่สังคมได้บ้าง แม้จะไม่โดดเด่นแต่ภารกิจนี้ก็สำเร็จลุล่วงตามคาดหมาย

สรุปยอดรวม ๙ ภารกิจ
ทำได้ ๔ ภารกิจ ๔๔.๔๔%
ทำไม่ได้ ๕ ภารกิจ ๕๕.๕๖%
ถ้าวัดตามยอดนี้ก็ถือว่าสอบตก

แต่เพื่อเป็นการเข้าข้างตัวเอง เราจึงนับเอาสิ่งที่ทำสำเร็จครึ่งหนึ่งให้อยู่ในยอดรายการที่ทำได้ ก็จะได้ผลดังนี้
สรุปยอดรวม ๙ ภารกิจ
ทำได้ ๗ ภารกิจ ๗๗.๗๘%
ทำไม่ได้ ๒ ภารกิจ ๒๒.๒๒%
และด้วยผลแห่งการโกง จึงทำให้เราสอบผ่าน มีกำลังใจในการพิทักษ์โลกในปีถัดไป (ฮา)


เอาล่ะ ไหนๆ เอนทรี่นี้ก็ยาวหลุดโลกแล้ว ขอแถมสิ่งที่ควรบันทึกไว้อีกเล็กน้อย(?)สำหรับปี ๒๕๕๐ ดังนี้
- ทีม ‘เป็นต่อ’ ออแกไนเซอร์ ได้ถือกำเนิดขึ้นในช่วงเดือนธันวาคม โดยมีสมาชิกนอกจากเรา คือ ปอนด์, น้องพลอย,น้องเก๋ (ออกแบบโลโก้ทีม โดย หลวงประดิษฐ์พิสดาร)
- ปลายเดือนพฤศจิกายน เราต้องหันมาใส่แว่น เนื่องจากสายตาเพิ่มขึ้นกว่าสามร้อย ทำให้ต้องทิ้งคอนแทคเลนซ์คู่เก่าไป
- ปางอุ๋ง คือสถานที่ท่องเที่ยว กางเต้นท์ที่น่าประทับใจที่สุดตั้งแต่เกางเต้นท์เป็นสมัยประถม
- ที่ใดที่ 7-11 เข้าถึง ที่นั่นย่อมไม่เป็นธรรมชาติ
- การใจดีให้ผู้อื่นยืมเงินโดยไม่คิดอะไร ทำให้สูญเงินไปแล้วกว่าครึ่งแสน เพราะฉะนั้นคราวหน้าจงอย่าให้ใครยืมเงินอีก!
- จงเลือกอ่านเฉพาะหนังสือที่จรรโลงใจ ดูเฉพาะหนังที่สร้างสรรค์ และไปเฉพาะที่ที่ควรไปเท่านั้น บางครั้งคนเรารับข้อมูลมากไปก็ไม่ดี เราควร in put เฉพาะสิ่งที่เราเห็นว่าจรรโลงโลกเท่านั้น
- จงใช้ชีวิตในแบบที่ตัวเองต้องการเท่านั้น
- รายการที่สร้างเสียงหัวเราะได้มากที่สุดในรอบปีคือ Love letter และ X-man ทั้งสองรายการสังกัดประเทศเกาหลี
- การเดินทางถ่ายภาพช่วงคริสต์มาสที่ต่อเนื่องมาหลายปีสิ้นสุดลงที่ปีนี้
- การเริ่มต้นจัดคริสต์มาสปาร์ตี้ที่ห้องได้เริ่มต้นขึ้นที่ O.P. Mansion
- เพื่อนที่สนิทที่สุดในรอบปีนี้คือ เจ้านัท
- กลุ่มคนรักการท่องเที่ยวได้ก่อตัวขึ้นในต้นเดือนกันยายน , สถานที่แรกที่ไปคือ อัมพวา , สมาชิกนอกจากเราคือ พี่ภาค และพี่กิม
- ถูกเข้าใจผิดว่าเป็นแฟนกับพี่กิม?! เจ้านัท?! และเจ้ากุ้ง?! เอาเข้าไป!!!
- อนิเมถูกใจในรอบปี คือ Nodame
- คนโปรดแห่งปีคือ น้องนาย
- ฯลฯ