เคยมองฟ้าเวลาทุกข์ไหม
ลืมความยุ่งยาก ลืมความสับสน
ลืมความทุกข์ทนวุ่นวายในยามกลางวัน
ลืมความเบื่อหน่าย ลืมว่าต้องออกไปไหน
ลืมว่าต้องทำอะไร ....
ลืมนู่นลืมนี่
กำจัดข้อมูลในสมองให้โล่ง
เพื่อให้มีที่ว่างสำหรับเติมเต็มความสุขลงไป ...
....
....
เงยหน้ามองปุยเมฆที่ล่องลอยไปมา
สีขาวตัดสีฟ้า
....
....
อย่ากลัวว่าเราจะมองเมฆกันคนละก้อน
ลมจะช่วยพัดพาเมฆบนฝั่งฟ้าของเธอมาทางฉัน
และบนฝั่งฟ้าของฉันไปหาเธอ
มองคำทักทายของฉันบนฟ้านั่นสิ
รู้สึกได้มั้ย สัมผัสได้หรือเปล่า
....
....
ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ที่ชอบมองท้องฟ้า
ฝนจะตก แดดจะออก ไม่เคยรู้สึกเหงา
แลกเปลี่ยนทุกข์ และสุข
เพียงแค่แหงนหน้ามองท้องฟ้าคราม
ปลดปล่อยความสุขออกมา
เต็มท้องฟ้า...
Labels: Life
4 Comments:
sooo long time that i didn't write something new on my blog
...
...
I AM STILL ALIVE!!
hahaha
english version??
Regards,
Lena
ของพี่บางทีมองแล้วมันก้รู้สึกทุกข์กว่าเดิมอีกอ่ะนะ ค่าที่ว่ามันกว้างเกินไป เลยทำให้รู้สึกอ้างว้างมากขึ้น...
ปล. เบอร์โทรเรายังใช้เบอร์เดิมอยู่ป่าวอ่ะ โทรไปไม่ติดเลย
เบอร์เดิมพี่ ;)
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home