ระวังหมดอายุ
-๑-
สามสี่เดือนที่แล้ว
โฆษณาตัวหนึ่งได้ทำให้วลี “ระวังหมดอายุ” เป็นที่ติดปากของคนไทย
วันนั้น ..
ฉันเริ่มสงสัย
หรือว่าทุกอย่างมีวันหมดอายุ?
-๒-
วันหนึ่ง
แม่บอกว่า
ชอบเลือกซื้อหมูเนื้อแดงที่ตลาดสดมากกว่าซุปเปอร์มาร์เก็ตในห้างหรู
แม่บอก หมูตลาดสดไม่มีวันหมดอายุ
-๓-
วันนี้
ฉันยังสงสัย
นอกจากหมูไม่ติดฉลากแล้ว
มีอะไรอีกบ้างที่ไม่มีวันหมดอายุ
หมา แมว มีวันหมดอายุ?
ปลาทอง มีวันหมดอายุ?
หอยดอง มีวันหมดอายุ?
เห็ดสด มีวันหมดอายุ?
รถถัง มีวันหมดอายุ
กะละมัง มีวันหมดอายุ?
อาบัง มีวันหมดอายุ?
ตับเป็ด มีวันหมดอายุ?
.อะไร อะไร ต่างก็มีวันหมดอายุ?
แล้วความฝันล่ะ ถ้าเดินไปไม่ถึงซักที จะมีวันหมดอายุไหม?
-๔-
ถ้าไม่มีฝัน ชีวิตนี้จะมีอยู่เพื่ออะไร
ฝันของฉันไม่มีฉลากแปะบอกวันหมดอายุเหมือนหมูในห้างหรู
แล้วฉันจะรู้ได้อย่างไรว่ามันจะหมดอายุลงเมื่อไหร่
ฉันกลัว
กลัวความฝันของตัวเองจะหมดอายุดั่งเพลงว่า
ใครรู้จักที่ต่ออายุ วานแจ้งที
จะไปทำเรื่องต่ออายุแบบตลอดชีพ
ไม่อยากหลอนกับวลี
....ร้าวังหมดอายุ...
สวัสดี
posted by คิวว์ @ 2:12 pm
5 Comments:
ข้อคิดที่ได้จากการ์ตูนเรื่อง "คุณหมาปัญหาเยอะ" สำนักพิมพ์วิบูลย์กิจ
ความฝันจะไม่มีวันหมดอายุ หากเราไม่ละทิ้งความฝัน แล้วค่อยๆก้าวไปทีละขั้นให้ฝันนั้นเป็นความจริงขึ้นมา
บุนซาเอมอนพระเอกของเรื่องเป้นคนคิดมาก ช่างฝัน
ตอนเด็กๆเขาก็ไปเพ้อฝันกะเด็กคนอื่นๆไว้หลายคน หนึ่งในนั้นก็คือเด็กผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งฝันว่าโตขึ้นอยากจะเป็นนักแต่งนิยาย
บุนซาเอมอนจึงนัดกะเด็กคนนี้ว่า งั้นอีกหลายสิบปีข้างหน้า เรามาเจอกันที่นี่ที่เดิม มาแลกเปลี่ยนประสบการณ์ชีวิตกัน แล้วดูซิว่าความฝันที่เราพูดถึงไว้นั้นมันได้เป็นจริงหรือยัง
สิ่งที่บุนซาเอมอนรู้ล่าสุดเกี่ยวกับผู้หญิงคนนี้(ตอนนั้นบุนจังอายุประมาณ 40 แล้ว) คือเธอก็ยังคงตั้งหน้าตั้งตาเป็นแม่บ้านที่ดีของสามีต่อไป โดยไม่เห็นวี่แววว่าจะแต่งนิยายออกมาสักเรื่อง
บุนจังสงสัยเหลือเกินว่า ผู้หญิงคนนั้นทิ้งฝันไปหรือยังนะ ประจวบกับถึงวันที่นัดไว้พอดี แต่เขาเห็นว่ามันเป็นเรื่องที่นัดเอาไว้ตั้งแต่เด็กๆ อีกฝ่ายอาจจะลืมไปแล้วก็ได้ แต่เขาก็ไปยังสถานที่นั้นเพื่อตามหาความฝันความทรงจำของแต่ละคน
บทสรุปของเรื่องนี้ บุนซาเอมอนไม่ได้เจอกันผู้หญิงคนนั้น แต่เธอเขียนจดหมายมาเล่าเรื่องชีวิตตัวเองให้ฟัง พร้อมบอกมาในจดหมายว่า ในที่สุดเธอก็ได้เขียนนิยายสืบสวนขายเป็นของตัวเองแล้วเล่มหนึ่ง บุนซาเอมอนปลื้มใจที่ความฝันในวัยเด็กของเธอยังอยู่ดี ไม่หายไปไหน
ตราบใดที่ไม่ทิ้งความฝัน แล้วพยายามทำให้มันเป็นจริง มันก็จะไม่หมดอายุ เพียงแต่เราอาจหมดอายุขัยลงไปก่อน เพราะเราไม่ได้เป็นอมตะ
ป.ล. ชั้นว่าเมนท์นี้เอาไปในเป็นบล็อกของชั้นได้เอนทรี่นึงเลยนะ แต่เอาเถอะ ถือว่าตอบบล็อกเธอก็ได้
ช่วยเตือนผมเรื่อยๆนะพี่
ผมไม่อยากให้มันหมดอายุ
อืมเห็นด้วยกับเมนท์แรก
เค้าว่ากันว่าในโลกนี้ไม่มีอะไรจีรังยั่งยืน
ความฝันก็เหมือนกัน
ถ้าเราเปลี่ยนเป้าหมายเมื่อไหร่ ความฝันอันเดิมก็กลายเป็นหมดอายุไปก็เท่านั้นเอง
เรื่องของหมดอายุตอนนี้นักเรียนไทยในโยตาบอยถนัด เพราะช่วงนี้คุณภาพชีวิตเริ่มตกต่ำของกินแต่ละอย่างไม่หมดอายุไปแล้วสองสามวันก็ใกล้จะหมดอายุ (หมูหยองหมดอายุไปสามปียังมีคนขุดขึ้นมากินเลย ขออนุญาตไม่เอ่ยนาม อนาถโคตร) เราเลยหนีกลับไทยซ้า
เอาไว้ว่างๆมาเจอกันบ้างก็ดีนะ ถึงตอนนั้นดีวีดีที่ไร้ท์ไว้คงยังไม่หมดอายุนะ เหอ เหอ
ดีวีดี อืมม นั่นสิ มันคงไม่หมดอายุหรอก ว่าแต่ มันในหลอดไหนหว่า???
หุหุ
วันนี้วันที่ 25 มกราคม
เมื่อวันที่ 23 มกราคมที่ผ่านมานกตัวนี้เจอทะเลเปิดแล้ว แต่ไม่รู้ว่าจะเป็นเดทซีหรือเปล่า คงต้องลอง
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home