เฮียจ๊ะจ๋า : ภาครับโทรศัพท์

ช่วงปีที่ผ่านเรื่อยมาจนถึงปีนี้
เฮียมีดวงได้ติดต่อสื่อสารกับคนต่างชาติอยู่เนือง เนือง
ถ้าไม่นับลาว และพม่าที่เดินเกลื่อนเมือง
และไม่นับชนชาติตาน้ำข้าว
ที่สามารถสื่อสารกันด้วยภาษาอังกฤษห่วย ห่วย ของเฮียได้แล้ว
จีน ญี่ปุ่น เกาหลี ฟิลิปินส์ สิงคโปร์ และมาเลเซีย
มักเป็นชนชาติที่แวะเวียนเข้ามาให้เฮียงงเล่นเสมอ



ถ้าพอจะจำกันได้
ปีที่แล้ว
เฮียเวียนหัวกับ "อาหยวน"
และอีก "หลายชีวิต" ข้างบ้าน
พอสมควร



ต้นปีนี้
ไม่นับ "แฟรงค์โก้" และ "เอลดอล"
ที่สาบสูญไปอย่างรวดเร็วแล้ว
ด้วยดวงที่ว่าของเฮีย
ก็มักมีเหตุให้มีคนอื่น
เข้ามาให้เฮียคุยจนเมื่อยมืออยู่เสมอ



บ้างก็เป็นภาษาญี่ปุ่นปนภาษาอังกฤษที่ยากจะตีความ
บ้างก็เป็นภาษาเกาหลีปนภาษาไทยที่ฟังดูพิลึกลั่น
บ้างก็เป็นภาษาฝรั่งเศษปนภาษาอังกฤษแบบแปลก แปลก
ฯลฯ


คุยกันต่อหน้ายังพอทำเนา (*โน้ตสำหรับพี่ส้ม ทำเนา = to be tolerable)
ยังพอกล้อมแกล้มถูไถไปได้
แต่เจอทางโทรศัทพ์นี่ไม่ไหว
เป็นอันสลบเหมือดทุกทีไป



และด้วยความที่เฮียมักจะคิดว่าคนอื่นรู้พอพอกับเฮีย
นั่นหมายถึง...
อะไรที่เฮียรู้ เฮียก็มักคิดว่าคนอื่นก็จะมีความรู้ด้วยแน่นอน
หรือ
อะไรที่เฮียไม่รู้ เฮียก็มักคิดว่าคนอื่นก็คงจะไม่รู้ด้วย
เฮียจึงอยากจะบอกกล่าวให้รู้เท่าเทียมกัน
และนั่น นำมาสู่ "เฮียจ๊ะจ๋า ภาค รับโทรศัพท์"



เอาเท่าที่เฮียรู้ตอนนี้
ไว้สำหรับสื่อสารกับคนจีนและราชอาณาจักร
ที่ไม่สามารถเข้าใจภาษาอังกฤษได้
มีดังนี้


(ตุ้ย ปู้ ชี่) ฉิง เวิ้น หนี่ เย้า เจ่า เสย
(ขอโทษนะครับ/คะ) ไม่ทราบว่าต้องการเรียนสายกับใครครับ/คะ?


(ตุ้ย ปู้ ชี่) ฉิง เวิ้น หนี่ ซื่อ เสย
(ขอโทษนะครับ/คะ) ไม่ทราบว่าผม/ฉัน กำลังเรียนสายกับใครครับ/คะ?


หว่อ หุ้ย เจี้ยว .... ต่า หุย เก๋ หนี่
แล้วผม/ฉัน จะให้ .... โทรกลับหาคุณนะครับ/คะ


ห่อ ตุ้ย ทา ซัว หนี่ ต่า เตี้ยน ฮั่ว จ่าว ทา
แล้วผม/ฉัน จะบอกให้ว่าคุณโทรมาหานะครับ/คะ?


เกริ่นมาซะยาวยืด
เนื้อหาจริง จริงมีแค่นี้แหละ
เพราะลำพังแค่สี่ประโยคนี้ก็หากินได้แล้วนะ เฮียว่า
อ่อ ผิดพลาดประการใดรบกวนผู้รู้แก้ให้เฮียด้วยนะ
พอดีว่าอาจารย์เจ้าประจำอยู่ปีนัง
เฮียไม่อยากเปลืองค่าโทรศัพท์



สวัสดี

ปล. ตอนนี้ที่ร้านมีมาอีกหนึ่งหน่อ ชื่อ "อาทิง" ภาษาอังกฤษมันห่วยมากถึงมากที่สุด จะคุยภาษาจีนกับมันเฮียก็คงเมื่อยมือตายไปก่อน - -"